İLHAM KEDİSİ MEYDAN OKUYORUM !
-2-
Ne kadarda geç kaldım ikinci
seriyi yazmaya. Maalesef bu aralar hastalıktan başımız kalkmadı. Evde çoluk
çocuk herkes hastaydı. Hem de ne hastalık. Ateşler, serumlar ve iğneler
eşliğinde. Neyse bu aralar biraz toparlandık.Havalarda bahara dönerken umuyorum
son hastalıktı atlattığımız.
Gecikme nedenini açıkladıkdan sonra gelelim meydan okumamıza...
Gecikme nedeni ile 2.ve3. soruları bir arada yanıtlamak istiyorum.
2. Çocukluk eğlencen neydi?
Benim zamanımın bütün çocukları gibi –maalesef şu dönemdeki çocukların çoğu
bu keyiften mahrum- sokakta oyun oynamaktı. Çok normal gibi değildi benim sokak
maceralarım. Kız çocuğu gibi yaşamadım o süreçleri. En yaramaz en beter erkek
çocuklarını mumla aratırdım. Rahmetli babaannem
her yerde ‘6 tane erkek çocuğu büyüttüm toplasan şu kız etmezdi’ derdi.
Sokakta oyun maceralarımda bu kapsamda geçiyordu tabi. Uslu kız çocukları gibi
seksek atlayıp evcilik oynamazdım yani.
Asırlık ceviz agaçlarının en
tepesine çıkıp 5.katta olan evimizin balkonu ile aynı hizaya gelip anne diye
bağırmaktan keyif alan, saklambaç oynarken çatıya çıkıp yan apartmanın damına
atlayan (6 katlı apartman), kalorifer dairesinde yüzünü kömürle boyayıp diğer
çocukları korkutan bir çocuktan bahsediyorum.
Kısacası benim çocukluk eğlencem her tür yaramazlık ve haylazlıktı.
Ne alakasız resim demeyin. Çocukluğumu düşündüğümde ve bu resme baktığımda aynı huzuru duyduğumu farkettim. :-)
3. Yedi yaş pantolonunu bulsak cebinden ne çıkardı.
Yedi yaş pantolonumu bulsam cebinden hatıralarım çıkardı diye hissediyorum.
Şimdi bile o döneme gittim geldim. J
Gerçekte ne bulurduk, gazoz
kapakları, para şeklindeki çikolatalardan, 1-2 misket, bol miktarda sakız
kağıdı. Niyeyse sakız kağıtlarını atmazdım. Cebimde bir yerlere tıkıştırırdım.
Yere atmamak içinmiydi yoksa kıyamazmıydım bilmiyorum ki...
Bu yazı dizisini çok sevdim. Her seferinde anılar gözümün önünde uçuşuyor.
Umarım başka bir sıkıntı olmadan bu seriyi tamamlarım. Sevgiyle kalın...
Geçmişteki güzel anıları hatırlatan güzel sorular ve güzel cevaplar.Emeğinize sağlık.Size de geçmiş olsun bu arada.
YanıtlaSilÇok teşekkürler :-) sevgiyle kalın...
SilO nasıl bir çocukluk öyle? Hiç beceremem tırmanmayı.
YanıtlaSilÇocuk mu canavar mı belli değil :-))) ben :-))
SilHahaaa 😃 o altın paraları bende cok severdim.ve bende erkek oyunlarina baylirdim 😃 cok güzeldi 😃
YanıtlaSilBu arada bloglar eşleşdi.Eşinize bakabilirsiniz 😃
Erkek çocuklarının oyunları daha eğlenceliydi ne yapalım :-))) blog eşleşmesine bayıldım 😍 bulduk birbirimizi en kısa sürede de sorularımız hazırlanacak. Bu güzel etkinlik için size teşekkür ederiz :-)) sevgiler
SilKorktum valla ben bu kızdan: ))
YanıtlaSilBenim de en büyük korkum böylesi bir çocuğa sahip olmak :-))) oğlum emin adımlarla peşimden geliyor :-)))
SilHehe kolay gelsin o zaman: )
SilBlogunuzu izlemeye aldım sizide bloguma beklerim :)
YanıtlaSilMerhaba, ben sizin sitenizi bir türlü bulamadım. 🙈 Adresini yazsanız...
SilKeşke ben de çocukluğumda haylaz olabilseydim... Yaramaz çocukları çok cesur bulurum. Bence onlar ileride özgüvenleri yüksek bireyler oluyorlar:)
YanıtlaSilYaramaz çocukların cesur ve pervasız oldukları doğru, umarım özgüvenim de yüksektir :-))) en azından çocuklarım için beklentim bu yönde. :-)))
SilÇok güzel ve samimi cevaplar olmus sizide daha yakindan tanimis olduk 😊
YanıtlaSilteşekkürler :-)
YanıtlaSil