7
Yaşındaki Chole Bridgewater Google’ın ofislerine ait fotoğraflarını interte
görür ve babasına burada çalışmak istediğini söyler. Babası da o zaman Google
bir mektup yazması konusunda kızını cesaretlendirir.
Bu
yazıyı okurken istemdışı bir şekilde yaşadığım ülke ve kendi toplum yapımızla karşılaştırma
yaparak okudum. O yüzden yazarken de bu şekilde devam etmek istiyorum.
Şimdi,
yaşadığınız çevrede yada ailenizde ki kaç baba çocuğunu Google’a gibi bir
firmaya iş başvurusu yapması konusunda teşvik ederdi? Teşvik etmek yerine
çocuğu ben bir mektup yazdım Google’a iş başvurusunda bulundum. Mektubu mu gönderir
misin diyen çocuğuna tabi tatlım gönderirim derdi.
Yada
şunlardan birini mi söylerdi ‘- üf şimdi bu saçmalıkla uğraşacak vaktim yok, - ne
iş başvurusu mu sen kaç yaşında olduğunu biliyormusun, - hahaha çok komik küçük
bir kızsın, - bak şimdi kızım iş başvurusu yapabilmek için önce ilkokulu sonra
ortaokulu sonra lise ve üniversiteyi bitirmen gerekli...sonrada.. ‘ diye devam
eden cümleler.
Neyse
gelelim küçük Chole’nin yazdığı mektuba.
Mektup
şöyle ;
Merhaba
Google’ın patronu,
Adım
Chloe. Büyüdüğümde Google’da çalışmak istiyorum. Aslında bir de (aynı zamanda)
çikolata fabrikasında çalışmak istiyorum ve Olimpiyatlar’da yüzücü olmak
istiyorum. Her cumartesi ve salı günü yüzmeye gidiyorum. Ofisinizdeki puf
koltukları ve kaykayları gördüm. Ben de bilgisayarları çok seviyorum ve
tabletimde oyun oynuyorum. Babam bana bir oyun yükledi. Oyunda robotları
aşağı-yukarı hareket ettiriyorsunuz. Bunu oynarsam bilgisayarlar hakkında
bilgileneceğimi söyledi. Babam bana bir gün bilgisayar alacağını söyledi. 7 yaşındayım.
Okuldaki öğretmenlerim anneme ve babama çok çalışkan olduğumu söylüyorlar.
Babam eğer derslerime çalışmaya devam edersem bir gün Google’da
çalışabileceğimi söyledi.
Kız
kardeşim Hollie de çok zeki. Ama o oyuncak bebeklerle oynamayı seviyor. O henüz
5 yaşında.
Babam,
size yazmamı ve iş istememi söyledi. Ne yapacağımı bilmiyorum ama orada
çalışmak istiyorum. Mektubumu okuduğunuz için çok teşekkür ederim. Daha önce
sadece Noel Baba’ya mektup yazmıştım.
İyi
günler!
Chloe
Bridgewater
Bir iş
mektubu başvurusunda olması gereken her şeyin bu mektupta olduğunu düşünüyorum.
Öncelikle
kendisini tanıtmış, yeteneklerinden ve başarmak istediklerinden bahsetmiş.
Bunlara referans olarak da annesini, babasını ve öğretmenini göstermiş. Ayrıca yazıda ki çocuksu saflığı
görebiliyorsunuz. Yani bir yetişkin tarafından yazdırılmamış.
Şimdi
gelelim öz eleştiri kısmına. Çevrenizdeki 7-8 yaşındaki ilkokula giden
çocukları düşünün mektup kelimesini bile öğrendiklerini sanmıyorum. E-mail
derseniz anlarlar ama mektup derseniz düşünürler. Onlar hiç mektup yazmadılar
ki... yada okumadılar. Onlara bunu biz öğretmedik.
Neyse
uzatmadan Google’ın cevabına gelmek istiyorum. Zaten kritik kelime bu burada ‘’cevap’’.
Google gibi bir firma 7 yaşında bir çocuğun mektubuna cevap yazmış. Cevap her
hangi bir kişi tarafından da yazılmamış. Cevabı Şirketin CEO’su yazmış.
Bu bir
saygıdır, sadece 7 yaşındaki çocuğa verilen bir saygı değil, iş ahlakına
duyulan saygıdır. Bu bir sevgidir, insanlara, çocuklara olan sevgidir. Bunları da
geçtim, bu bir reklamdır hemde dünya çapında. Bu bir zekadır.
Tabi
adam boşu boşuna Google’a CEO olmamış diyorsunuz. Ama sadece iş becerisi ve
yeteneği üzerine de CEO olmamış bunu görüyoruz. İnsani becerilerinin yanı sıra
empati duygusuna da sahip olduğu çok belli.
Cevap şu
şekilde,
“Sevgili Chloe,
Mektubun
için çok teşekkür ediyorum. Bilgisayarlar ve robotlarla ilgilenmene çok sevindim.
Umarım ki teknolojiye olan merakın daha da artar. Sıkı çalışmaya ve hayallerini
gerçekleştirmek için çabalamaya devam edersen amaçlarına ulaşacağından eminim.
Google’da da çalışabilirsin, (aynı zamanda) Olimpiyatlar’da yüzücü de
olabilirsin. Okulu bitirdiğinde senden tekrardan iş başvurusunda bulunmanı
istiyorum! :) (bunu bekliyorum)
Kendine
iyi bak ve ailene selamlarımızı ilet.
Saygılarla,
Sundar
Pichai
CEO”
Verilen mesaj çok güzel. Chole sen her şeyi yapabilirsin.
Seni aramızda görmekten mutluluk duyarız.
Bir çocuğu teşvik etmek ne kadar da önemli.Onun önemli olduğunu hissettirmek çok güzel.Bizde genelde çocuktur ne anlar diye geçiştiriliyor çocuklar.Oysa onlar iyi birer gözlemci. Çocuklara hak ettikleri değeri büyümelerini beklemeden vermek en güzeli
YanıtlaSilYoksa çok geç olabilir.Emeğinize sağlık.
Bu şekilde değer verilerek büyümek ve büyütülmek çok güzel olmalı. Kendime adıma söylemek gerekirse sen sus konuşma küçüksün, büyüklerin arasında konuşulmaz laflarını sıklıkla duyarak büyüdüm. Çocuklarıma bunu yapmamaya çalışıyorum bunun için çaba sarfediyorum aslında bana aşılanan küçükler konuşmaz, bilmez kavramlarını değiştirmeye çalışıyorum. Daha farklı olmasını isterdim tabi. Bu haberde imrenecek çok şey buldum doğal olarak.
SilDiyelim ki böyle bir mektubu yazması için çocuğumuzu yönlendirdik, Tr de hangi firmanın Ceo su çocuğumuzun mektubunu dikkate alıp cevap yazar?
YanıtlaSilSanırım o mektup asla bir CEO nun eline ulaşamaz :-(( ilk aşamada eleyip çöpe atarlar :-(
SilNe kadar güzel bir eğitim şekli ve yaklaşım. Keşke herkes bu kadar ince olabilse.
YanıtlaSilİnsan imrenmeden edemiyor değil mi
SilTürkiye ve Yurt Dışını Mukayese maalesef bende çok fazla edemeyeceğim. Tabi Bizim içimizde böyle naif insanlar mevcut ama o kısma gelene kadar yani ceo kısmına 300 kişi o mektubu parmaklarda gez indirirdi diye düşünmeden edemiyorum. Bunu kendi ülkemi yermek için söylemiyorum ama bu kesin böyle olurdu diye düşünüyorum. Kişisel eğitimlerde genelde hep şu bahsedilir. Çocuk bebeklikten büyüme evresene kadar her durumda ne anlatılırsa algılar ve şekillenir :) Yani bol sevgi yazdıklarına değer verilip karşılık alması bu onun için sağlıklı birey olmasın,da çok büyük etken 7 yaşında böyle güzel bir deneyim yaşaması İnşallah böyle güzel örnekleri ülkemde, de görürüm :)) saygıyı değer bilip açıklama yapılmayı nice bekleyen insanlara olsun Çok uzun yazdım :)))) Destansı oldu teşekkür ederim paylaşımınız için :)))
YanıtlaSilGüzel ve uzun yorumunuz için ben teşekkür ederim. Eğitim seviyesinin yüksek olduğu ülkelerde çocuğa verilen değer ve sevgide aynı oranda artıyor. Umarım ülkemizde de eğitim gerektiği değere kavuşur. Ben cahil insanın ferasetine güvenmeyenlerdenim... Bu sebepten çocuklarımızın eğitimi gelişimi için ne gerekiyorsa elimden ne geliyorsa yapmak istiyorum. Sevgiyle kalın :-)
Silhani deniz yıldızı hikayesi var ya o geldi aklıma , Ceo belki de bütün çocukların hayatını değiştiremez ama birininki için ilk adımı atmış . Aslın o adımların en büyüğünü o kızın babası atmış. Ülkemde ne yazık ki çok zor görülebilecek bir yaklaşım , o alanda çalışmak istemeniz , kendinizi eğitmiş , yetiştirmiş olmanız ve hatta en hakiki iş bilenlerden referanslarını bile önemli değilken . Ben olsam çocuğuma şunu sorardım , Google'da "dayın" var mı?
YanıtlaSilÖnce çok güldüm, sonrada biraz hüzünlendim. Ama çok hak verdim. Maalesef dayı kavramı bizde çok önemli. Yoksa istediğin kadar zeki,akıllı yada girişimci ol. Alacağın yol en fazla dayısı olan kadardır :-(
Sil